در این سکوت سهمگین

بدون خنده های گرم و دلنشین تو

تمام عمر من گذر به اشک و آه می شود

چرا کسی به من نگفت برای خصم کودکانه ای

کتاب اعتقاد من به زیر بار زور می رود

و آرزوی این دل شکسته ام

- که سال های سال در پی رسیدنش چه صادقانه آبرو فروختم -

به قعر گور می رود

عسل خانوم سلام

مطالب زیبایی ولی من بیشتر دارم از اهنگ وبلاگت لذت میبرم

معروف ترین اجرای این آهنگ  توسط استاد کوروس سرهنگ زاده  بوده که شما الان باعث شدی یه بیوگرافی کوچیک از ایشون براتون کامنت کنم

کوروس سرهنگ زاده در سال ۱۳۱۶در پاریز سیرجان متولد شد

والدین و جد او اهل شهرستان بـم هستند و او را نیز باید اصالتا اهل خطه هنرپرور بم دانست

  .او کار خود را در اوایل دهه 1340 شروع کرد ، و با بازخوانی ترانه های همشهری خود زنده یاد داریوش رفیعی و همچنین ادامه سبک رفیعی ، معروف شد از ترانه های معروف وی می توان به � به سوی تو � ، � آسمون � ، � شبگرد � ، � زنگ کاروان برای فیلم لیلی و مجنون � و ... نام برد . که البته ترانه " به سوی تو " یک بازخوانی از کارهای رفیعی می باشدکه بدلیل اینکه ترانه داریوش رفیعی کمیاب است و این ترانه در دهه 50 بر روی صفحه با صدای کوروس به بازار آمد اکثرآ این ترانه رو با صدای کوروس سرهنگ زاده شنیده اند

كورس سرهنگ‏زاده بنا به تشویق همكاران مطبوعاتى خود به رادیو رفت و اولین آهنگى را كه اجرا كرد، آهنگى بود به نام � غریبى � یا � شروه � كه یك نوع دشتستانى بوده و در بسیارى از گوشه و كنار كشور معمول مى‏باشد . این آهنگ را كه مایه‏اى محلى كرمانى دارد 6 ساله بود كه یكبار در شهر كرمان و پس از آن در روى سن دانشكده كشاورزى كرج اجرا كرد

به هر حال پس از خواندن و اجراى این آهنگ بود كه مدیران وقت رادیو از وى خواستند ، كه همكارى خود را با این دستگاه ادامه دهد و چون سبك و سیاق خوانندگى وى بسیار شبیه به زنده یاد داریوش رفیعى بود ، معتقد بودند كه نباید اجازه داد كه این سبك از بین برود

از دیگر آثار او تهیه و تنظیم چند آهنگ محلى و سپس شركت در چند برنامه � گل‏هاى صحرائى � و آهنگ دیگرى به نام � افسانه زندگى � بود كه اکثر این آهنگهای او از حبیب الله بدیعی آهنگساز و سلیست ارزشمند رادیو می باشد که ۱۳ سال با یکدیگر با همکاری داشتند و اولین آهنگی که بدیعی برای کوروس ساخت در سال 1338 " شبگرد " نام دارد

.آنچه درباره صدای كورس سرهنگ زاده گفتنی است سوز صدا و تحریر های درشت و خشك خاص صدای اوست كه جلوه ای دیگر به كار او داده است . آثار دیگری ازو به یادگار مانده مانند " خاطرات " "فال حافظ" " یا علی " " دیدار " و ... كه هر كدام جذابیت و زیبایی خاص خود را دارد

استاد هم اکنون در(مهرشهر) کرج زندگی می کنند

این تصویرایی که گذاشتی چشمامو آب انداخت کاری که به این سادگیها از دست کسی ساخته نیست..........جالب بودن............سپاس

چشم هاتون رو روي عكس بچرخونيد

روی علامت مثبت خیره شوید! دایره چشمک زن را چه رنگی میبینید؟

جواب سلام را با علیک بده

جواب تشکر را با تواضع

جواب کینه را با گذشت

جواب بی مهری را با محبت

جواب بی ادب را با سکوت

جواب نگاه مهربان را با لبخند

جواب لبخند با خنده

جواب دلمرده را با امید

جواب منتظر را با نوید

جواب گناه را با بخشش

و جواب چیست جز عشق؟

جواب پشتکار را با تشویق

جواب اعتماد را بی ریا

جواب بی تفاوتی را با التفات

جواب یکرنگی را با اطمینان

جواب مسوولیت را با وجدان

جواب حسادت را با اغماض

جواب خواهش را بی غرور

جواب دورنگی را با خلوص

جواب ترس را با جرات

جواب دروغ را با راستی

جواب دشمنی را با دوستی

جواب توهم را با روشنی

جواب خشم را با صبوری

جواب سرد را به گرمی

جواب نامردی را با مردانگی

جواب همدلی را با رازداری

درود

با اینکه این موزیک رو بارها گوش دادم اما امروز اون رو در وبلاگ شما بسیار زیباتر  شنیدم

موفق باشید و درود بر این سلیقه و حسن انتخاب

دروود

تجربه خودم را عرض میکنم

آموخته ام هر موقع ظاهر را مورد قضاوت قراردادم سخت پشیمان شدم

درود عسل جان

مطلبت واقعا زیبا و جالب بود و من هر

چقدر فکر کردم نتونستم  سخنی 

 دیگه ای به اون اضافه کنم

فقط میتون بگم عالی بود

موفق باشید

تو مرا ياد كني يا نكني   من بيادت هستم

salam asal jan .vaghan ghashang bod.very good nice

جــز راه  قـلـنـدران  مـیخـانه   مـپوی

جز باده و جز سماع و جز یار  مجوی

بر کف  قدح  باده  و  بر دوش  سبوی

می نوش کن ای نگار و بیهوده مگوی

ساقـی غـم  مـن  بلند  آوازه  شده  است

سرمستی مـن برون ز اندازه شده است

با  مـوی  سپید  سـر خوشم  کـز می  تو

پيرانه  سرم  بهار  دل  تازه  شده  است

سلام ، همانطور كه فكر ميكردم عالي بود  

و من از ایرانسل یاد گرفتم حرف زدن با برخی ادم ها فقط از اعتبار ادم کم میکنه 

مرحبا عسل جان.یاد جبران خلیل جبران افتادم.متنت خیلی شبیه نوشته های جبرانه!!!!!!!!!!!!!!!!!!

موخته ام که :وقتی با کسی روبرو میشویم انتظار لبخندی از سوی ما دارد.

اموخته ام که :زندگی شیرین است اگر با عشق باشد.

اموخته ام که :عشق زهر است عسل.

اموخته ام که :خوشبختی جستن ان است نه پیدا کردن ان.

اموخته ام که : به چیزی که دل ندارد نباید دل بست.

اموخته ام که :باد با چراغ خاموش کاری ندارد.

اموخته ام که :لبخند ارزانترین راهی است که میتوان با ان نگاه را وسعت بخشید.

درود   و  دست مریزاد

امید وارم چیزهایی رو که آموختی بتونی به کار ببری

درود عسل خانم ..غیبت کبری داشتی خانوم....مطلبت فوق العاده زیبا وآموزنده بود ولی اگر انسانی همه این آموزه ها رو آموخت اونموقع به کمال انسانیت صعود کرده وبنده شخصا تا پایان عمر حلقه شاگردی وارادت رو بگوش میاندازم ودر حضورش تلمذ میکنم ولی خوب وصف العیش نصف العیش همینکه این آموزه ها جلوی چشممون باشه وهر ماه یکی رو به عرصه ی عمل دربیاریم بزرگترین پیشرفت رو تو زندگی کردیم به هر حال ممنون از مطلب قشنگت و...............سپاس